Het licht en het donker
Komedie
Jacob Dekker
Het licht en het donker
Komedie
Jacob Dekker
Het licht en het donker
11-12-2009 – 15-01-2010
Revolutionairen gaan los op de gevestigde orde, ze huren twee Zuid-Afrikaanse terroristen in om bommetjes voor ze te kneden, en worden in het nauw gedreven door de politie. Brisante zaak.
Personen:
Revolutionairen:
Monika
Christine
Ludwig
Criminelen:
Kruger
Houben
Recherche:
Everaard
de Leeuw
Een conspiratieve woning.
Een politiebureau.
1e scène
In een conspiratieve woning.
Christine, Ludwig; Monika komt binnenstormen.
MONIKA Zijn we veilig? Werden jullie gevolgd? Van wie zijn die papieren, waarom laten jullie dat zo rondslingeren, verbrandt ze! Heeft iemand jullie gezien?
CHRISTINE Als jij zo schreeuwt sturen de buren de politie op ons dak wegens geluidsoverlast.
MONIKA Wie heeft de smeris gebeld?
CHRISTINE Nog heeft niemand de smeris gebeld.
MONIKA Het kan ieder moment gebeuren.
CHRISTINE Jij moet een beetje kalmeren.
MONIKA Kalmeren? Ik? Heb jij weleens in de bak gezeten? Ben jij weleens verhoord door de politie? Jij kleine burger, jij ziet het gevaar niet dat ons omringt, want je hebt er geen ervaring mee. Dus jij moet gewoon je bek houden!
CHRISTINE Na alles wat je hebt meegemaakt zijn je zenuwen niet meer zo sterk, Monika.
MONIKA Ik ben zo hard als staal geworden.
LUDWIG Is dat wel de goede instelling? Het gaat toch om onze menselijkheid.
MONIKA Saloncommunist! We moeten een ijzeren wil hebben om de revolutie uit te kunnen voeren, want er is geen terugtocht mogelijk. Ik haat dat gezanik over menselijkheid. Zo scheppen we geen vrije wereld van gevoel en menselijkheid, zo passen we ons aan, aan de burgermaatschappij, en gaan we ten onder als revolutionairen.
LUDWIG Jij hoeft mij niet de les te lezen over deze dingen. Revolutionairen die het werk niet meer aan kunnen moeten uit de gelederen worden verwijderd. Zeg het maar eerlijk, dat de paranoia jou helemaal in beslag neemt en dat je nergens meer toe in staat bent.
MONIKA Lafbek dat je bent. Welke offers heb jij gebracht voor de beweging? Wanneer heb jij je natje en je droogje niet gekregen toen je mee huilde met de wolven in het bos?
LUDWIG Mijn revolutie is begonnen in dezelfde salon als de jouwe. Ik ben alleen niet zo achterlijk geweest me te laten pakken, om vervolgens door te slaan als een kleuter die snoep heeft gestolen.
CHRISTINE Hoe zou iemand kunnen weten waar wij zijn als jij niet uit de school hebt geklapt?
MONIKA Jullie zijn gewoon verraders.
CHRISTINE Als wij het eens zijn ben jij de verrader.
LUDWIG De derde die binnenkomt is de verrader.
CHRISTINE Die had tijd om de smeris te bellen.
LUDWIG In ruil voor strafvermindering.
CHRISTINE Want straf, daar ben jij bang voor.
LUDWIG Ze hebben je paranoia gemaakt en daarom ben je ongeschikt geworden voor de beweging.
CHRISTINE Ik zeg: opruimen die kut.
LUDWIG Ik zeg: opruimen.
MONIKA Zo praten groentjes die de vuurdoop nog niet hebben ondergaan. Hou je zelf maar voor moedig, en vooral voor verstandig, totdat ze het elektra op je geslachtsdelen aansluiten en het licht aandoen.
CHRISTINE Jij moest misschien eens ophouden zoveel medelijden te hebben met jezelf.
LUDWIG En met dat overdrijven van je.
MONIKA Ik draag de sporen op mijn lichaam mee, en ik eis dat jullie dat respecteren. Hou je kop dicht! Ik regel hier de zaken, en jullie volgen me, en anders smijt ik jullie eruit. We moeten als één man handelen en denken. Als ik bang was geworden van de martelingen, de opsluiting en de verhoren, dan was ik hier niet meer, dan had ik jullie er allang bijgelapt en lagen jullie nu op de pijnbank.
LUDWIG Toch hebben ze jou laten gaan.
MONIKA Toen ik murw was. Maar het was slechts schijn. Ik heb me opgericht. Het gaat niet om mij, maar om de betere wereld voor andere mensen.
CHRISTINE Ze overtuigt me. Ik zeg: we zullen de vijand terugpakken.
MONIKA Zo mag ik het horen.
CHRISTINE We zullen ons oefenen in afschieten, want we zullen weten wie we zijn door ons te manifesteren.
LUDWIG Jullie willen vechten? Maar jullie zijn dom en onwetend. Zodra het over de theoretische noodzaak gaat en om de objectieve toestand weten jullie niets meer. Schreeuwen en dreigen, processen voeren en afschieten, dat kunnen jullie weer wel.
MONIKA Je zult aanstonds zien dat theorie ons niet interesseert. Dat is een gepasseerd station. Ga in je bibliotheek zitten te studeren, dan gaan wij de straat op, en loop ons niet iedere keer voor de voeten met theorie, want het gaat om de strijd.
LUDWIG Ben je daarom zo angstig als je over straat loopt? Je vliegt van portiek naar portiek. Je zit in taxi’s papieren te verbranden. Voel je je niet als een vis in het water onder het proletariaat? De eerste de beste machinebankwerker geeft je aan bij de smeris. Zo goed heb je nagedacht over wat je moet doen. Je hebt de hele wereld van ons vervreemd met je oefeningen in afschieten.
MONIKA Dat is slechts het verwijderen uit de maatschappij van de foute mensen met het verkeerde bewustzijn.
LUDWIG Het heeft enorm geholpen. De mensen vereenzelvigen zich met de slachtoffers en keren zich zodoende tegen de daders.
MONIKA Die hun bevrijders zijn.
CHRISTINE Die het ze komen uitleggen, desnoods met het geweer in aanslag.
MONIKA De massa wordt door ons geweld eerst vervreemd van onze doelstellingen, maar we gaan door totdat we worden begrepen en iedereen de verheven schoonheid van onze daden herkent.
LUDWIG Dus ons geweld is esthetisch, en onze aanslagen zijn kunstwerken?
MONIKA Ze zijn sociale plastiek, omdat we het oude opruimen en ruimte scheppen voor het nieuwe.
LUDWIG Is dat de gemakkelijkste weg?
MONIKA Het is de enige weg.
LUDWIG Zij wij dan de enigen die dit weten?
MONIKA Nog wel. Wij gaan voorop. We vernietigen alles en maken iedereen gelijk.
LUDWIG En de doden?
MONIKA Het is een wereld van en voor de levenden.
CHRISTINE Die overblijven.
MONIKA Dat zijn er altijd genoeg.
LUDWIG Bedankt voor dit verhelderende gesprek.
MONIKA Je hebt me hiervoor laten komen?
LUDWIG Het volksgericht spreekt je vrij.
CHRISTINE Je hoort er weer bij, kameraad.
MONIKA Oh, dat is echt heerlijk.
LUDWIG Met het oog op ons amateurisme en technisch onvermogen heb ik twee ervaren bommenmakers geëngageerd die ons gaan helpen bij onze volgende aanslag.
MONIKA Zijn het revolutionairen?
LUDWIG Het zijn onmaatschappelijken, vogelvrijen, men zegt ook wel: criminelen.
MONIKA Worden ze gezocht?
LUDWIG Het zijn brandkastkrakers, goed voor tien jaar lik, maar als ze ons hebben leren kennen te slecht voor de strop.
CHRISTINE Zijn het een beetje leuke kerels?
MONIKA Zijn ze loyaal?
LUDWIG Zolang ze betaald worden.
CHRISTINE Ah, mannen naar mijn hart.
MONIKA Ze laten zich dus gebruiken voor geld.
LUDWIG Als ze hun werk hebben gedaan ruimen we ze uit de weg.
CHRISTINE Akkoord.
LUDWIG Een aanslag die de media geheel in beslag zal nemen, dat staat mij voor ogen. Vuur, explosies, kermende gewonden, doden, steeds maar herhaald op de televisie, lui die dood vallen, stof en puin, vluchtelingen, deskundigen die met hun smoel op de televisie komen, klopjachten op de daders, een eindeloze stroom van geweld en ellende waarbij alle burgers in het land zijn betrokken, hoewel ze er helemaal niets mee te maken hebben. Heerlijk, oh, heerlijk! Een investering van een paar duizend euro en schade voor miljarden. Binnenkort is de natie opgebouwd uit cipiers en gevangenen. Een ondraaglijke toestand die de omverwerping van het systeem zal verhaasten. De gedachte dat wij daar dan achter zitten is zalig. Een grootse schepping, een ultieme manifestatie van onze vrijheid en onze idealen. De moeder van alle aanslagen.
CHRISTINE Ik kan niet wachten.
MONIKA Oh, kon ik mee ten onder gaan in die heerlijke vernietiging, er in te branden moet wel het hoogste genot zijn.
CHRISTINE Het is met stenen gooien en erbij klaarkomen.
LUDWIG Het gaat er maar om zoveel mogelijk mensen te doden, anders heeft het nog geen effect.
CHRISTINE Wie pakken we eigenlijk?
LUDWIG De willekeurige passant, want we schieten in het wilde weg.
MONIKA Zodat iedereen zich aangesproken voelt?
LUDWIG Dat is de rechtvaardiging.
CHRISTINE Alsof we die nodig hebben.
LUDWIG Het is het middel waartegen een modern leger zich niet kan verdedigen.
CHRISTINE Ik stel voor goed na te denken over het doelwit, en iets te doen dat het volk op de een of andere manier aan ons bindt.
MONIKA We zullen overwinnen. Ik zie een wereld voor me zonder angst, zonder haat, zonder geweld. Dan zal ik rustig kunnen gaan slapen, nadat ik overdag mijn werk heb gedaan, en dat ik dit handwerk op kan geven en dat het mag worden vergeten dat het ooit nodig was.
LUDWIG Ze zullen zo wel komen.
MONIKA Ik heb mijn pistool al doorgeladen.
CHRISTINE Ik zie het niet, waar heb je het verborgen?
MONIKA Op mijn schaambeen. Dan voel ik het tenminste de hele tijd zitten. Dat geeft me een geil gevoel.
LUDWIG En als dat kreng toevallig afgaat?
MONIKA Dan word ik zwanger van de revolutie en baar ik de standenloze maatschappij.
LUDWIG Het blijft het vrouwelijk voorrecht.
2e scène
In een conspiratieve woning. Ludwig, Monika, Christine, Kruger, Houben.
KRUGER Dit is nou een bom. Hier heb ik de ontsteking. Men plaatse de bom, doe de ontsteking erin en men verwijdere zich.
LUDWIG Simpel.
KRUGER Dat zou ik niet willen zeggen, maar hoe minder jullie ervan weten hoe beter het is.
LUDWIG De resten van een explosie wijzen de politie toch wel de weg naar de makers van de bom.
KRUGER Ik heb er niets op kunnen vinden, maar we opereren nog niet in dit deel van de beschaafde wereld, dus het kan meevallen.
LUDWIG Wat kunnen we ermee opblazen?
KRUGER De hal van een treinstation. Een middelgroot politiebureau. Het kantoor van de Burgerlijke Stand. De operatiekamers van een ziekenhuis. Een paar collegezalen.
HOUBEN Goede plaatsing is het voornaamste. Als je een dam wilt opblazen leg je bom onderaan en niet bovenop. Dus, in een gesloten ruimte, diep in een gebouw, bij voorkeur dichtbij een brandhaard, zoals de gasleidingen en het elektra. Je moet het gebouw dat je aanvalt op je duimpje kennen.
KRUGER Mede gelet op de ontsnappingsroute, voor de aanvallers natuurlijk.
LUDWIG Als ik vragen mag, waar hebben jullie deze wijsheid opgedaan?
KRUGER De Zuid-Afrikaanse geheime dienst, met Uw welnemen.
HOUBEN Columbia.
LUDWIG Jullie vergeten de Mossad.
HOUBEN Daar mogen we niet over praten.
KRUGER Het bommenkneden is overigens een beetje nieuw voor ons.
HOUBEN Maar wel interessant, want nu hoeven we er niet meer zelf op af, of politiek correct te zijn.
LUDWIG Over politiek correct wordt verschillend gedacht.
KRUGER Dat is het verwarrende eraan.
HOUBEN Voor ons zijn er nu alleen maar onschuldige slachtoffers, er is geen tweedeling meer.
LUDWIG In jullie beleving niet, jullie laten je voor elk karweitje gebruiken.
KRUGER Karweitjes die wij niet bedenken.
HOUBEN Noch uitvoeren.
LUDWIG Want als jullie de bom niet leveren doet een ander het wel.
KRUGER In principe is dat juist, maar dan vangt die ander ook het geld dat de bom kost.
HOUBEN En welke ander zou dat moeten zijn? Dat is er dan toch precies zo een als wij.
KRUGER Het verschil zit hem in degene die de bom af laat gaan.
HOUBEN De bom doodt de mensen niet, maar degene die de bom af laat gaan.
LUDWIG Jullie zijn als het ware de mannen die de A-bom hebben gemaakt, maar de president gooit hem op Hiroshima.
KRUGER En hij beëindigde daarmee een bloedige en zinloze oorlog, moge God zijn ziel genadig zijn.
LUDWIG De burgermannetjes kneden een bom, de man met de visie steekt de lont erin.
KRUGER Jij denkt dat jij de man met de visie bent, is het niet?
LUDWIG Ja, dat ben ik.
KRUGER Aan welke bloedige en zinloze oorlog ga jij een einde maken?
LUDWIG Aan de strijd tussen kapitaal en arbeid, waaruit alle oorlogen voortkomen en die de enige zinvolle oorlog is.
HOUBEN Wat kost dat bommetje nou, Kruger, naar je schatting?
KRUGER Vijf ton.
LUDWIG Jullie zijn laat met de levering.
KRUGER Ronden we het af op vier ton.
LUDWIG Deal.
KRUGER Waar haal jij het geld vandaan om wapens te kopen?
LUDWIG Hoe minder jullie daarvan weten hoe beter het is.
KRUGER Goed punt.
HOUBEN Heb je het hier?
LUDWIG De bom, het geld en wij zijn hier samen.
KRUGER Ze zullen haast gescheiden zijn.
HOUBEN Als jullie nog eens wat nodig hebben dan roep je ons maar.
CHRISTINE Waarvoor kan ik jullie roepen, jongens?
KRUGER Wat had je in gedachten?
CHRISTINE De ontsteking in de bom steken en de boel in de lucht laten vliegen.
HOUBEN Het feest van de revolutie?
CHRISTINE Nu word je warm.
KRUGER Zeg dat wel.
HOUBEN Ik dacht dat de revolutie iets met het verstand te maken had.
CHRISTINE Welneen, zij is de schone, naakte vrouw die in het hemelse kristal danst met de nieuwe mensheid.
KRUGER Dat naakt spreekt me wel aan.
HOUBEN De hele mensheid erbij halen maakt het weer minder intiem.
CHRISTINE Ik wil gewoon met twee bommenmakers naar bed!
KRUGER Nou snap ik het.
HOUBEN Is dit een manier om korting te bedingen?
KRUGER Of om ons te winnen voor de revolutie?
CHRISTINE Het is gewoon lekker. Wat denk je? Ik zit hier met al die revolutionairen die erin zitten voor de macht, of voor het volk, helemaal lachwekkend, en die praten de hele nacht en slapen de hele dag. Man, ik brand van verlangen naar een eerlijke crimineel met wat stevigs in zijn broek. Dat zal me nieuwe energie geven.
KRUGER Die tap je van mij af?
HOUBEN Voordat ik hem aanwijs weet jij niet eens waar je kut zit.
KRUGER Toch zit er iets in, in wat ze zegt.
HOUBEN Hoe dat zo?
KRUGER Wij leveren explosief materiaal en de ontsteking, maar we laten de boel niet in de lucht vliegen.
HOUBEN We zijn een beetje steriel, bedoel je.
KRUGER We willen toch niet dat zij over ons, volwassen mannen, de verkeerde ideeën krijgt?
HOUBEN Zullen we dan maar.
CHRISTINE Jajaja!
MONIKA Voor alles is een tijd.
CHRISTINE Verpest het nou niet voor me.
MONIKA Je mag ze straks naaien.
CHRISTINE Hoi hoi hoi!
MONIKA Ik heb eerst een paar vragen voor ze.
KRUGER Maak het kort.
HOUBEN We hebben nog iets te doen.
MONIKA Waarom zijn jullie uit Zuid-Afrika weggegaan?
KRUGER Het gaat je eigenlijk niet aan, maar er zit een moraal in waarmee jij je voordeel kunt doen.
MONIKA Een moraal?
KRUGER Namelijk dat een mens in dit werk eerder opgebruikt is dan een gewone arbeider, of iemand in rijksdienst.
MONIKA Jullie waren opgebruikt?
KRUGER Niet iedereen die bij zijn volle verstand is kan dit werk doen.
MONIKA Maar wat is dat dan voor werk?
KRUGER De geheime dienst. De illegaliteit. Vogelvrij zijn. Buiten de wet om opereren. Wapens. Valse papieren. Jarenlang rondhangen en niets uitvoeren.
HOUBEN Daarin zit geen romantiek, daarin zit isolement.
KRUGER En angst.
MONIKA Jullie, bang?
KRUGER Wij, bang.
HOUBEN De weerstand verslijt, en de onverschilligheid is niet opgewassen tegen de gevoelens van de slachtoffers.
MONIKA Het is een moraal van niks.
KRUGER Omdat niemand dat wil begrijpen begint men er telkens opnieuw aan.
HOUBEN Deze domheid is de grond van de permanente oorlog.
MONIKA Wij gaan aan de permanente oorlog een eind maken.
KRUGER Dat hebben we al zo vaak gehoord.
MONIKA Omdat dit de enige echte oorlog is.
KRUGER Dat bestrijd ik niet, maar als jij wint is hij dan voorbij?
HOUBEN Wij zaten erin voor de status quo, als je dat wat zegt. De partij die had gewonnen streed om het behoud van haar positie. Wij waren haar soldaten.
MONIKA Jullie hebben gestreden zonder erbij na te denken, voor jullie loon; zonder reflectie, voor jullie eigen trouw. Toen verloor jullie partij, en waar zijn jullie nu? Jullie kennen maar één vak, bommetjes kneden, daarvoor hebben jullie je ziel lang gelden verkocht, om te eindigen als gewone criminelen.
KRUGER Daarom waarschuw ik je, met mijn moraal van niks.
MONIKA Ik zal sterven eer het gebeurt.
HOUBEN Dat zeg je nu, maar ik heb ook een vraag voor jou. Waar heb jij zo scherp leren ondervragen?
KRUGER Rollenspelletje gespeeld met de politie?
HOUBEN Hebben ze een bondage spelletje met je gedaan?
KRUGER Heb je toen goed opgelet?
HOUBEN Of had je het te druk met praten?
KRUGER Je bent een klein meisje met een grote mond.
HOUBEN Maar ons kun je niet intimideren.
KRUGER En wat betreft het verkrachten van je geile kameraadje.
HOUBEN Hoewel ze zich riant aanbiedt.
KRUGER Daar zien we van af.
HOUBEN Ze is te mager.
3e scène
Politiebureau. Everaard, de Leeuw, Kruger, Houben. Er ligt explosief materiaal op tafel.
EVERAARD Zo, dat is niet niks.
KRUGER Dat is onze noodkit.
EVERAARD Waar is je fabriekje?
KRUGER Wij werken handmatig.
EVERAARD Dit is anders genoeg om een middelgroot politiebureau met de grond gelijk te maken.
KRUGER Dat kunnen we nu even proberen.
HOUBEN Het grappige van vuurwerk is juist dat we het in kleine pakketjes doen die we één voor één afsteken, in de loop der tijd.
EVERAARD De grap is juist dat er hier kleine pakketjes in een groot pak zijn gestopt.
HOUBEN Moeten we soms ieder rotje apart verschepen en invoeren?
EVERAARD In principe zou ik dat graag zien.
DE LEEUW Jullie hebben dit pakketje ingevoerd samen met een groter pakketje, zoals blijkt uit de bagagegegevens van jullie vlucht.
KRUGER En?
DE LEEUW Waar is dat pakketje?
KRUGER Ik weet van niets.
EVERAARD volgens mij zijn jullie stoute jongens, en stoute jongens gaan om met andere stoute jongens.
DE LEEUW Wie zijn die andere stoute jongens?
EVERAARD Makers en handelaren in illegaal vuurwerk?
DE LEEUW Je kunt het ons gewoon vertellen, wij zullen je er niet op aankijken.
KRUGER Dat weet ik toch, maar ik heb niets te zeggen.
HOUBEN Misschien kunnen jullie ons uitleggen wat we hebben misdaan.
EVERAARD Jullie hebben vrienden.
KRUGER Hebben wij vrienden?
HOUBEN Wij zijn kleine zelfstandigen.
EVERAARD Bij de Mossad. Of bij Hamas. Dat zijn ook onze vrienden. Ze maken zich zorgen over een op handen zijnde aanslag uit links-extremistische hoek.
DE LEEUW En als onze vrienden zich zorgen maken dan hebben wij al een probleem.
KRUGER Maar, dat is afschuwelijk!
HOUBEN Links-extremisten, die haten we.
EVERAARD Dat weet ik. Jullie hebben je verdienstelijk gemaakt in de strijd tegen linkse elementen en rode terreur.
DE LEEUW Daarom zijn we ook zo verbaasd dat jullie namen in dit verband worden genoemd. En dat niet alleen, maar dat jullie op Schiphol aankomen met pakketjes illegaal vuurwerk en dat het ene pakketje weg is.
KRUGER Nu begrijp ik jullie bezorgdheid.
HOUBEN Ja, dit is een heel nare zaak.
EVERAARD Waar is het pakketje gebleven?
KRUGER Ik weet het niet.
EVERAARD Jullie weten ook dat er onschuldige slachtoffers zullen vallen als jullie geen opening van zaken willen geven?
KRUGER We zijn er ons pijnlijk van bewust.
HOUBEN We vinden het jammer dat we niet kunnen helpen.
DE LEEUW Misschien kunnen jullie dat niet samen, maar wel ieder afzonderlijk.
EVERAARD Je vindt het toch niet erg als we even alleen met je vriend praten?
HOUBEN Helemaal niet, als ik daarmee kan helpen.
EVERAARD Fijn. Ga dan maar even hier zitten.
DE LEEUW Kruger, jongen, wat is dat nou allemaal?
EVERAARD Als ze horen dat je je met zulke types hebt ingelaten ben je niet veilig meer.
KRUGER Daarom is het ook zo fijn dat we zijn gearresteerd, want dan kunnen we onze naam zuiveren.
DE LEEUW Dat kan heel eenvoudig. Lap die lui erbij. Je helpt ons van een stelletje ellendelingen af. Je redt mensenlevens. Je krijgt een kleine boete voor dat vuurwerk, je belooft dat je het nooit meer zult doen, en je krijgt een vliegticket. Wat zeg je daarvan?
KRUGER Misschien denk ik anders over mijn reputatie. Misschien wil ik wel geen klikspaan boterspaan zijn. Misschien ben ik wel geen vriend van de politie.
DE LEEUW Je bent zelf altijd smeris geweest.
KRUGER Daarom ken ik dit achterbakse spelletje ook zo goed.
DE LEEUW We kunnen er twintig jaar van maken, wegens medeplichtigheid aan terreur en lidmaatschap van een terroristische organisatie. En daarna leveren we je uit aan Zuid-Afrika.
EVERAARD Daar hebben ze nog een rekening openstaan, namelijk, waar ze weleens met je over van gedachten willen wisselen, als mannen onder elkaar.
KRUGER Je doet maar.
EVERAARD We hebben jouw medewerking niet nodig om je kapot te maken.
KRUGER Bespaar je dan de moeite.
DE LEEUW Als jij niet zingt, dan zingt je handlanger wel.
KRUGER Handlanger? Mijn zakenpartner.
DE LEEUW Misschien druk ik me te krachtig uit.
KRUGER Dat zou ik denken.
EVERAARD Je hebt je ingelaten met links tuig, Kruger, dat is beneden je waardigheid. Moet het dan in Nederland ook zover komen dat het land wordt geregeerd door debielen en alle beschaving naar verdommenis gaat?
KRUGER Het zijn jullie kinderen, voedt ze nou maar op, met jullie verkapte politiestaatje.
DE LEEUW Het is al goed. We zullen nu even met je zakenpartner willen praten. Excuseer.
KRUGER Geen enkel probleem.
EVERAARD Houben, jongen, ga je alweer in zee met die loser?
HOUBEN Ik ken mijn Kruger niet als een loser.
EVERAARD Dan zal ik je uit de droom helpen. Hij heeft toegegeven dat jullie linkse rakkertjes explosieven en een ontsteking hebben geleverd, en we willen van jou de rest horen.
DE LEEUW Voor dit geintje ga je voor schut, Houben, we stoppen je voor twintig jaar in het schuurtje, als je niet meewerkt.
EVERAARD Kruger krijgt een voorwaardelijke straf voor zijn medewerking en we leveren hem niet uit aan Zuid-Afrika.
DE LEEUW Dat zit er voor jou ook in, als je de rest van de details aan ons vertelt.
HOUBEN Dit is het zogenaamde prisoners’ dilemma.
EVERAARD Je kent de theorie.
DE LEEUW In de praktijk werkt het nog beter dan in theorie.
HOUBEN Jullie hebben natuurlijk meer met dat bijltje gehakt.
DE LEEUW De resultaten zijn heel bevredigend, hoewel ik de belofte van strafvermindering steeds onaangenaam vind. Het neigt naar een kroongetuigendeal en dat leidt steevast tot valse verklaringen.
HOUBEN Wat maakt het uit, het zijn toch allemaal boeven.
EVERAARD Zo is dat.
HOUBEN En alle boeven snappen toch dat het zo werkt.
EVERAARD Zo werkt het.
HOUBEN Het gaat er maar om dat de politie de boeven vangt.
EVERAARD En aanslagen verijdelt.
HOUBEN Dat is mooi werk.
EVERAARD Je hebt zelf niet anders gedaan.
HOUBEN Och, niet overdrijven.
EVERAARD Neen neen, steek je licht niet onder de korenmaat, je hebt je land grote diensten bewezen.
HOUBEN Ik vraag niet om erkenning.
DE LEEUW Het grappige is dat je die ook niet krijgt, want ze zoeken je, ze willen met je praten over bepaalde zaken.
EVERAARD Zoals over die plundertocht in Namibië waar op jouw gezag een paar dorpelingen naar de andere wereld zijn geholpen. En over die grensincidenten met Botswana, waar je de Bosjesmannen bij bosjes hebt neergeschoten.
HOUBEN Dat jullie weten waar dat ligt. Jullie Hollanders beleggen toch jullie centjes en gaan nergens meer zelf naartoe om de koloniaal uit te hangen?
DE LEEUW We gaan op vakantie.
EVERAARD Misschien kun je ons nu even vertellen waar dat bommetje is, aan wie het is geleverd en wat ze ermee van plan zijn.
HOUBEN In die volgorde?
EVERAARD Begin bij het begin, zet dan door.
HOUBEN Maar, als ik nu bepaalde onderdelen van de vraag niet kan beantwoorden, moet ik dan zeggen dat ik niets weet?
EVERAARD Zeg maar alles wat je weet, de volgorde maakt niet uit.
HOUBEN Ik weet niets.
DE LEEUW Je kent de gevolgen?
HOUBEN Dat is dreigen met tortuur en dat is niet toegestaan.
DE LEEUW Jij weet heel goed wat er allemaal mag en niet mag, maar je hebt wel een bom in de handen van kinderen gelegd.
HOUBEN Niet.
EVERAARD Je handlanger heeft bekend.
HOUBEN Dat is zijn zaak.
EVERAARD Straks draai jij overal voor op.
HOUBEN Dacht het niet.
DE LEEUW Wij zullen die kleine kleutertjes in hun kladden grijpen.
EVERAARD Voor hen gelden andere regels dan voor jullie.
DE LEEUW Politieke gevangen hebben geen rechten.
EVERAARD We zullen ze heel mooi laten zingen.
DE LEEUW Dan lappen ze jullie erbij om ervan af te zijn.
HOUBEN Dat is onmogelijk, want ik heb hier niets mee te maken.
EVERAARD Haal Kruger er maar weer bij.
DE LEEUW We kunnen ze de duimschroeven aanzetten, kijken of dat helpt.
EVERAARD Marteling levert nooit betrouwbare informatie op.
DE LEEUW Ach, gewoon om het ze een keer te laten voelen.
EVERAARD Het is weerzinwekkend.
DE LEEUW Jullie zijn echt flinke kerels, want jullie geven geen krimp. Maar jullie weten nog niets van het verschil tussen de beschaafde wereld en waar we jullie naartoe zullen brengen. Ik was mijn handen van jullie.
KRUGER Wij hebben de beschaving verdedigd, en wat is onze dank? Iedereen was tegen ons, vooral jullie politiek correcte jeugd en hun akela’s. Ze keren zich tegen hun ouders omdat ze te beroerd zijn zelf eens wat te doen. Ze denken dat ze beter zijn, omdat ze bier drinken en een joint roken. Gefeliciteerd. Onschuldige zakenmensen, op de vlucht voor een onmenselijk regiem, uitleveren aan een gewisse dood, dat is jullie peil. Cipiers en gevangen, dat is jullie beschaving.
EVERAARD Zeg waar onze jeugd is en alles keert zich ten goede.
KRUGER Vergeet het maar.
4e scène
Conspiratieve woning.
Monika, Christine, Ludwig, Everaard, de Leeuw.
MONIKA Ze zijn gepakt! Ze zullen zingen. We zijn er gloeiend bij.
LUDWIG Misschien wel, maar ze zullen er geen haast mee maken.
MONIKA Ik zei het al. Het zijn foute jongens. Ze deden het voor Apartheid, nu doen ze het voor geld.
LUDWIG Ze hebben een bom geleverd, en nu ruimt de politie ze voor ons uit de weg.
CHRISTINE Als wij het hoofd koel houden is er tijd genoeg om onze aanslag te plegen.
MONIKA We hebben niet eens een doelwit.
LUDWIG Dat heeft de politie ons aangereikt. We blazen het politiebureau op, met die twee verraders erin.
CHRISTINE Ik stel voor dat we het bureau de lucht in laten vliegen met zoveel mogelijk smerissen erin, maar dat we de gevangenen eruit halen, Behalve die twee slappe figuren natuurlijk.
LUDWIG Gevangen bevrijden, dat is een populair genre.
CHRISTINE Ludwig draagt de bom. Monika neemt de ontsteking mee. Ik heb het machinegeweer hier onder mijn jurk voor mijn buik.
LUDWIG De last van de dood weegt zwaar ook al is hij licht in de hand.
MONIKA Wat ontsteek ik eigenlijk?
CHRISTINE Vooruit, meenemen, en geen slappe knietjes nu, hiervoor doe we het en het is geen lolletje, de revolutie is geen feestje.
MONIKA We moeten een verklaring opstellen. Over onze bedoelingen met deze actie.
LUDWIG Ik heb hier de standaardverklaring.
CHRISTINE Ik bel die wel door naar het ANP als ik op het politiebureau ben.
Everaard en de Leeuw vallen binnen met getrokken pistolen.
EVERAARD U bent gearresteerd in naam derrr wet!
DE LEEUW Handen omhoog!
CHRISTINE Monika, gooi me de ontsteking.
MONIKA Vangen!
CHRISTINE Ludwig, weg door de achterdeur.
MONIKA Niet schieten. Ik ben ongewapend.
EVERAARD Opzij, of ik leg je neer.
DE LEEUW Au, dat kreng bijt me.
Ludwig en Christine ontkomen.
MONIKA Schiet maar. Schiet een ongewapende vrouw maar overhoop.
EVERAARD Ga uit de weg en laat me los.
DE LEEUW Hier, en hier, en nog eentje er overheen.
MONIKA Au au au, niet slaan, alsjeblieft niet slaan.
EVERAARD Goed, goed, de Leeuw, ja, ja, zo is het wel weer genoeg geweest. We pakken ze straks wel. Deze hier gaat ons alles vertellen.
MONIKA Mooi niet.
EVERAARD Neem er dan nog eentje van mij, kreng dat je bent.
MONIKA Au au, niet slaan, niet slaan.
DE LEEUW Volgens mij hebben we hier een oude bekende.
EVERAARD Ze lijken anders nooit op die verdomde politiefoto’s.
DE LEEUW Het is ook een foto van haar tante toen ze haar leeftijd had.
MONIKA Ik heb nooit een tante gehad.
DE LEEUW Maar daarom ben je nog wel de gezochte terrorist. Laat je gezicht eens zien.
EVERAARD Verrek, je hebt gelijk, het is Monika. Meid, wat zie je er beroerd uit.
MONIKA Dankzij jullie.
EVERAARD We kunnen het nog erger maken.
MONIKA Probeer het maar eens.
DE LEEUW Later, we moeten die andere twee pakken voordat er ongelukken gebeuren.
EVERAARD Wat gooide jij nou op?
DE LEEUW Wat had die snuiter bij zich?
MONIKA Haar tandenborstel en zijn beknopte grammatica van het Sanskriet.
EVERAARD Ik sla je verrot, stuk ellende dat je bent.
DE LEEUW Geen tijd. We kunnen ons later nog wel eens uitleven. Monika, ga zitten.
MONIKA Ik ken geen Monika.
DE LEEUW Ik wel, en ik weet ook hoe je je haar weer zult herinneren, heel levendig zelfs.
MONIKA Geen schijn van kans.
DE LEEUW Luister dan maar eens goed naar wat vader gaat voorlezen. Everaard, doe jij het even, want ik krijg er elke keer de zenuwen van.
EVERAARD Heb jij dat bij je?
DE LEEUW Ik rekende er een beetje op dat ik jou zou terugzien, Monika, en ik dacht weet je wat ik neem een aandenken mee.
MONIKA Wat is dit?
DE LEEUW Een verslag van je laatste verhoor. En het is geen verslag van de Handelingen van de Staten Generaal, dat verklap ik je alvast.
MONIKA Moet dit echt?
DE LEEUW Welneen, als jij ons vertelt wat die andere kleuters van plan zijn dan praten we nergens meer over.
MONIKA Kruger en Houben hebben gezongen!
EVERAARD Wie zeg je? Vertel eens iets meer over ze? Ken jij die namen?
DE LEEUW Nooit van gehoord. Klinkt Boerenoorlogachtig.
MONIKA Willen jullie dit alsjeblieft niet doen.
DE LEEUW Ik doe het liever niet, dus help ons.
MONIKA Dat kan ik niet.
DE LEEUW Je kunt het heel goed. Everaard, pagina 6 onderaan alsjeblieft.
EVERAARD Er staat: ‘Ik dompelde haar onder in een emmertje ijskoud water. Ze spartelde als een vis op het droge, terwijl ze verzoop en iedereen eromheen moest er hard om lachen. Ik haalde haar hoofd boven water, maar gaf haar geen gelegenheid om op adem te komen, want ik dompelde haar meteen weer onder, en deze keer langer. Wat zit er een kracht in het lichaam van een jonge vrouw! Maar ze was te licht en te verzwakt om lang weerstand te bieden. Ze was bewusteloos toen ik haar weer bovenhaalde. We bonden haar vast op een ijzeren stoel, staken het elektra door haar tepels en haar kittelaar en deden het licht net zo lang aan en uit totdat de stoppen doorsloegen …’
MONIKA Hou op! Hou op!
DE LEEUW Nou, dat zijn leuke herinneringen, wat? Als je een frustrerende ervaring hebt gehad is het goed om die nog eens te beleven, ter wille van het verwerkingsproces.
MONIKA Ik heb toen toch alles gezegd.
DE LEEUW En dat ga je nu weer doen. Everaard.
EVERAARD ‘… totdat de stoppen doorsloegen, en we haar een tijdje hebben laten liggen. Ze had alles laten lopen. Ze lag te rillen en te lillen als een pas geslacht lammetje. Ze gilde en ze gilde totdat een van ons haar nog eens buitenwesten sloeg.’
MONIKA Ik zal alles zeggen, alles.
DE LEEUW Dat is heel mooi van je.
EVERAARD Waar komt deze rotzooi vandaan, de Leeuw?
DE LEEUW Proces verbaal van de Inlichtingendienst.
EVERAARD Dat zijn wij toch niet?
DE LEEUW We horen erbij.
EVERAARD Dit is niet te harden.
DE LEEUW Monika, ik meen het zo niet met je. Wat er met je is gebeurd kunnen we niet terugdraaien. Maar wat er gaat gebeuren kunnen we voorkomen. Help ons, alsjeblieft.
MONIKA Ik dacht dat het iemand anders was, die ze zo hebben gemarteld, maar ik ben het toch zelf, want ik ben sindsdien niet meer klaargekomen.
EVERAARD Waar zijn ze naartoe, Monika?
DE LEEUW Laat haar even.
EVERAARD We hebben geen tijd.
DE LEEUW Ik zei: laat haar!
EVERAARD Heb je nu opeens spijt van je methode?
DE LEEUW Nogal. Bovendien moet ze in staat zijn betrouwbare informatie te geven.
EVERAARD Schei toch uit. Monika, wat is hiervan de bedoeling?
MONIKA Het opbouwen van het front in de EU. Het samengaan met de Islamitische revolte tegen de westerse dominantie door gevangenen van de Jihad te bevrijden. Het op scherp zetten van de maatschappelijke uitbuitingsverhoudingen. Het bewustmaken van …
DE LEEUW Dat van de Jihad sleep je er wel met de haren bij.
MONIKA Wij hebben altijd goede banden met de Palestijnen gehad, we nemen het op voor de achtergestelden en de kanslozen, en het zijn toevallig moslims.
EVERAARD Heel goed. Wie zijn die mensen die je bij ja had?
MONIKA Luwig, politicoloog. Jochie uit een rijke familie van havenbaronnen. Een koude, hooghartige, maar gemotiveerde jongen.
EVERAARD Die met een bom rondloopt. En die meid?
MONIKA Christine, winkelmeisje van de v&d, die ook de prostitutie in had kunnen gaan als wij haar niet voor de zaak hadden kunnen redden. Ze is altijd opgewekt, en ze heeft stalen zenuwen. Ze kan met een machinegeweer omgaan, dat is haar lust en haar leven, ze heeft een stage gelopen bij een militie in de VS. Een prachtmeid, een echte proletariër.
EVERAARD Ze is op weg met een bom. Waarheen?
MONIKA We gaan het politiebureau opblazen, met die Kruger en die Houben die ons hebben verraden erbij.
DE LEEUW Kom op, we gaan er naartoe.
EVERAARD Ik kan je in vertrouwen mededelen dat de heren Kruger en Houben jullie niet hebben verraden. We hebben jullie gevonden omdat jullie de huur en het gas en licht contant betalen en dat doen eerlijke mensen niet. Als er hier één verrader is dan ben jij het, met je grote bek.
MONIKA Ik vervloek jullie, agentjes van politie, met jullie martelpraktijken en jullie in onschuld gewassen handjes, jullie zijn de vijanden van het volk en jullie zullen worden vernietigd.
EVERAARD Het zal wel.
DE LEEUW We staan onze tijd te verpraten, kom, we hebben haast.
EVERAARD We gaan ze pakken.
DE LEEUW En zeg nou nog maar eens dat martelen geen zin heeft.
5e scène
Politiebureau. Christine, Ludwig, Houben, Kruger, Everaard, de Leeuw.
LUDWIG De agenten zitten in de cellen en de gevangenen zijn bevrijd.
CHRISTINE Ik zal ze toespreken namens het volksgericht.
Ik weet niet wat jullie op je kerfstok hebben, maar jullie verdienen het niet om de lucht in te gaan. Jullie waren gevangenen van de politiestaat die het individuele eigendom heilig heeft verklaard, en jullie zijn bevrijd door het revolutionaire volksfront dat alle mensen gelijk maakt en het persoonlijke bezit afschaft. Donder op, en beter je leven. Dat is de uitspraak van het volksgericht.
LUDWIG Kruger en Houben heb ik laten zitten.
CHRISTINE Ik zal ze berechten voordat we ze opblazen.
LUDWIG Is het jou in je bol geslagen?
CHRISTINE Jij hebt je zenuwen weer niet in bedwang.
LUDWIG Waar heb je de ontsteking.
CHRISTINE In mijn zak, en nou opzij.
KRUGER Laat ons eruit. Wij zijn ook gevangenen van de politiestaat.
CHRISTINE Jullie zijn verraders van de revolutie. Jullie hebben geld van ons aangenomen in ruil voor vernietigingswapens, en toen hebben jullie ons aangegeven bij de smeris.
HOUBEN En als dank daarvoor zitten we vast?
CHRISTINE Omdat jullie laffe bommenkneders zijn.
KRUGER Waarom zijn jullie dan niet ingerekend?
CHRISTINE Monika heeft als een leeuwin met ze gevochten. Ludwig en ik konden ontkomen.
HOUBEN Als ze hadden geweten dat jullie het waren, met onze bom, waren ze met een arrestatieteam gekomen.
KRUGER Kijk in de computer onder verhoren.
CHRISTINE Ludwig!
LUDWIG Hier heb ik het. Verhoor Kruger. Het is trekken noch douwen met die vervelende vent. Onwillige hond. Van hem worden we niets wijzer.
KRUGER Staat dat er echt?
LUDWIG Verhoor Houben. Geeft geen krimp. Harde jongen, die dit soort verhoren veel beter kan afnemen dan wij.
HOUBEN Wat je zeg daarvan!
CHRISTINE Wie heeft jullie verhoord?
KRUGER Everaard en de Leeuw, twee grote hufters.
CHRISTINE Jullie vonden mij te mager.
KRUGER Door de onthouding zijn we op andere geachten gekomen.
CHRISTINE Vanaf heden zijn jullie soldaten van de revolutie.
KRUGER We staan er klaar voor.
HOUBEN De nood drijft ons jullie kamp in.
KRUGER Maar we komen van harte.
HOUBEN De vernederingen die we hebben ondergaan, de fouten die we hebben gemaakt, maken van ons echte revolutionairen.
CHRISTINE Het volksgericht spreekt jullie vrij.
LUDWIG Dan is het tijd om de bom af te stellen en er vandoor te gaan, kameraden.
CHRISTINE Jullie vonden mij te mager, maar nu niet meer.
LUDWIG Christine, er is overal een tijd voor.
CHRISTINE Voor de liefde is er geen betere tijd dan nu. Kruger, heb jij de kleinste, dan mag jij beginnen.
KRUGER Heel graag, maar mijn maat dan?
LUDWIG Er is geen tijd voor deze ongein.
CHRISTINE Weten jullie dan niks van sex! Een van voren en een van achteren. In de sandwich! Schiet op een beetje, want ik hou het niet langer.
HOUBEN Verrek, die heeft een machinegeweer onder haar jurk.
KRUGER Wat een heerlijke vrouw.
HOUBEN Aan twee kanten.
CHRISTINE Ik ben een veelzijdige vrouw.
KRUGER Ik wil liever van achteren.
HOUBEN Ik ook.
CHRISTINE Jullie moeten erom loten, stelletje flikkers. Getal onder de tien.
KRUGER Zeven!
HOUBEN Drie!
CHRISTINE Drie.
KRUGER Omdat hij de grootste heeft.
CHRISTINE Wat dacht je dan?
KRUGER Mijn bevrijdster, ik schik me in mijn lot, en ik neem je van voren.
CHRISTINE Leve de revolutie!
HOUBEN Mijn redster, ik pak je gat.
CHRISTINE Leve de anarchie!
LUDWIG De sirenes van de politie!
CHRISTINE Ik ben niet doof.
HOUBEN Ik luister niet, want ik heb opeens last van tunnelvisie.
KRUGER Ik ben te zwak voor mijn taak, help mij Geliefde.
CHRISTINE De liefde kwam in mij, en ik zwol vol.
LUDWIG Ze komen met een heleboel wagens.
CHRISTINE Ze moeten wachten, want ik ben aan het neuken. Orde, jongens, orde, de één erin, de ander eruit, de één eruit, de ander erin. Ja! Zo, zo, dat is lekker, zo lekker, ga door, harder, dieper, stijver, pomp pomp pomp me vol met geil, een paal in je reet terwijl er een in je kut zit is het heerlijkste dat er bestaat. Ah, er gaat er een af, en ooh, nog een!
KRUGER Oh, wat een heerlijk getij, wat een nood en wat een angst is dit.
HOUBEN Er is geen liefde zo heerlijk als die je jatten kunt uit een andermans bed, overdrachtelijk gesproken dan, want dit meisje is voor de smeris en wij naaien haar op het politiebureau.
LUDWIG Wat een sentimentele onzin, Jullie vergeten alles zodra er één druppel geil aan te pas komt. Christine, trek die jurk aan, zo kun je niet over straat. We hebben een wagen aan de zijkant van het gebouw, en ik dring erop aan dat we daar nu naartoe gaan.
KRUGER Ik wil een schietijzer hebben.
HOUBEN En patronen, want ik ga eens lekker wild om me heen schieten.
LUDWIG Jullie moeten nog veel leren. Een zevenklapper in je zak, valse papieren, een bommetje kneden, dat is voor jullie de proletarische strijd. Lachwekkend zijn jullie. Jullie hebben gelachen om arme mensen, jullie hebben ze neergelegd als ze hun stem verhieven. Maar nu zijn jullie zelf arme, voortvluchtige mensen en nu staan de zaken er heel anders voor. Verbroedering, proletarische actie, identificatie met de revolutie, dat moeten jullie leren als jullie erbij willen horen.
CHRISTINE Ze kunnen in ieder geval goed neuken, vooral als er iemand achter ze aan zit.
KRUGER Ik stel voor nu te vluchten.
HOUBEN Ik steun deze motie.
KRUGER Onderweg kun je ons belerend toespreken.
HOUBEN Wij zijn opeens buitengewoon leergierig.
KRUGER Wij zijn uitgebuit en misbruikt door onze machthebbers.
HOUBEN Wij zijn slachtoffers pur sang.
KRUGER Identificatie met de vernederden en gekrenkten is voor ons vanzelfsprekend.
HOUBEN Ze zullen zich eerder nog met ons identificeren.
KRUGER Jullie te steunen is onze eerste proletarische actie.
HOUBEN Als straks dit abjecte gebouw de lucht in gaat, is dat de stem die wij verheffen tegen de politiestaat.
CHRISTINE Ik heb liever dat jullie neuken, dat duurt korter dan jullie dialogen. Ik plaats de ontsteking, en volg jullie. Maar wacht niet op mij.
LUDWIG Vooruit, opschieten.
CHRISTINE Want ik ben helemaal bevredigd, op één ding na.
EVERAARD Geef je over! Het gebouw is omsingeld. Doe geen domme dingen, dan komen we er allemaal levend vanaf.
CHRISTINE Ik onderhandel alleen met Everaard en de Leeuw.
EVERAARD We kunnen jullie goed horen.
CHRISTINE Jullie komen hier.
EVERAARD In ruil voor de politie agenten in de cellen.
CHRISTINE Akkoord.
EVERAARD Zet de deuren maar open, dan komen ze wel naar buiten.
CHRISTINE Jullie komen eerst hier.
DE LEEUW We komen eraan.
CHRISTINE Ongewapend.
DE LEEUW Ongewapend.
DE LEEUW Jullie moeten onze mensen nu laten gaan.
CHRISTINE De celdeuren worden automatisch geopend met het brandalarm, dat ik nu laat afgaan.
DE LEEUW Bedankt, je hebt ons vertrouwen niet beschaamd.
EVERAARD Christine, ben jij het?
CHRISTINE Handen omhoog.
EVERAARD Christine, leg dat wapen neer.
DE LEEUW En haal die ontsteking uit die bom.
EVERAARD Dit is geen werk voor een vrouw.
DE LEEUW Geëmancipeerd, en dan als een man met een bom gooien, dat is geen vooruitgang.
CHRISTINE Dit is een volksgericht van de voorhoede van het proletariaat over de beulsknechten van het kapitalisme.
EVERAARD Schei toch uit met die onzin, lieve Christine, daar heb jij toch de hersens niet voor.
CHRISTINE De hersens en het machinegeweer.
DE LEEUW Geef dat machinegeweer nu maar aan ons, dan gebeuren er geen ongelukken.
CHRISTINE Mijn kameraad Monika is door jullie gemarteld en voor haar leven verminkt. Wat hebben jullie daarop te zeggen?
EVERAARD Het was een schande, maar ik had er niets mee te maken.
DE LEEUW Je kameraad Monika heeft je verraden.
CHRISTINE Ze heeft jullie de dood ingestuurd.
EVERAARD Dat heeft ze niet bewust gedaan.
CHRISTINE Wat is het verschil?
DE LEEUW Het hoeft niet zo te zijn.
CHRISTINE Maar zo is het wel.
DE LEEUW Als je weg bent zullen wij de bom onschadelijk maken.
CHRISTINE Ik ga niet weg.
EVERAARD En wij dan?
CHRISTINE Jullie neem ik mee.
EVERAARD Dat komt van al dat gemartel!
DE LEEUW Hou je bek, lafaard, zo bereiken we toch niks.
CHRISTINE Jullie hebben bereikt dat de politiestaat door de burgers als noodzakelijk wordt ervaren, maar dat is slechts een fase in de klassenstrijd. We zullen jullie doden, totdat jullie zijn bekeerd.
DE LEEUW Dan ben je net zoals wij.
CHRISTINE Jullie zijn begonnen, maar jullie worden overwonnen.
EVERAARD Je bluft. Je gaat geen bom afsteken terwijl je zelf nog in het gebouw bent.
CHRISTINE De wijven verhangen zich en spartelen een paar minuten in een wurgkoord, terwijl de gozers zich gewoon verrot schieten, maar ik niet, ik ga de lucht in, en ik verheug me erop om in duizend stukjes uit elkaar te spatten.
DE LEEUW Jij weet helemaal niets van bommen af. Dat ding is nep, het gaat niet af.
CHRISTINE Er is wel een manier om erachter te komen of je gelijk hebt.
EVERAARD Doe het niet! Denk aan je leven, denk aan je ouders, je bent jong, je bent begaafd, je bent een knappe meid, we kunnen de wereld niet verbeteren zonder jouw hulp.
CHRISTINE Die praatjes komen te laat. Deze is voor kameraad Monika, die is gemarteld en verwoest, die nooit meer klaarkomt ook al gaat ze met God naar bed, en het is een teken voor de kameraden die op dit moment ontkomen. Leve de revolutie! Leve de anarchie!